THEO NAESSENS | beeldend knutselaar

Het was niet niks, Aken, als Holländisher Künstler. Zowel de voorbereiding, het reizen heen en terug, het overnachten in het hotel en het optreden als kunstenaar in het Duits kostten me heel veel energie. Goed dat ik het meemaakte, weer een ervaring rijker. Na twee dagen uitslapen gaf ik het Grote Triptiek scharnieren zodat het kon staan in plaats van hangen. De ontvangst op Muurhuizen 101 was heel erg hartelijk, we kregen werkelijk alle ruimte en medewerking en mijn objecten kwamen in dit souterrain mooi tot hun recht. De twee dagen of eigenlijk de twee middagen kwamen er enkele honderden mensen kijken. De manier van kijken verschilt: sommige bezoekers waren vooral geïnteresseerd in de oude wandtegels en de houtkachel in de hoek, maar dat wist ik van tevoren. Zo werkt Vreemde Gasten. Mijn overbuurvrouw kocht een cyanotypie die ik vijf jaar geleden maakte van mezelf op stokoude lithfilm waar het weer in zit. Heel blij mee, het is een beeld waar ik  aan gehecht ben. Een portret met mezelf als model. Ik kijk naar een tijdloos mannengezicht, naar binnen gekeerd, ogen gesloten, bijna als een afdruk in steen. Zelf ben ik het niet meer. Gelukkig. Poging geslaagd.

Nu is het tijd voor het grote opruimen. Even wil ik niks. Vanmiddag de gang geleegd door alle tassen naar het groot vuil te rijden. Inclusief overbodig servies, de kringloopwinkel wilde het niet terug.