Snot en hoesten, hoesten en snot. Nachten die eindeloos duren. Is het verkouden, gewoon, niet zeuren, is het een griepje, ach ja, geeft niks, of is het weer …..? Vanmiddag zocht ik de doos met overjarige Chinese covidtesten op en probeerde de attributen klaar te leggen voor het peuteren het niesen, het roeren en knijpen en het kwartier wachten. Maar dan blijkt in de doos, waar nog 7 testen in moeten zitten die buisjes met vloeistof te ontbreken. Alle kastjes nagekeken, de buisjes blijven weg. Dan maar naar de Jumbo, want daar hebben ze die dingen nog. Ik ben niet thuis in het drogisterij rek, dus het is nog een hele zoektocht. Ik koop er drie, omdat ik eigenlijk een doos met tien tests wil kopen maar die leveren ze niet meer. Bij de vriendelijke kassajongen probeer ik niet te hoesten en snel weer buiten te komen. Thuis doe ik het ritueel en druppel ook nog vier druppels op die chinese, die uit het incomplete setje. Grappig, ze gaan gelijk op, en geven beide maar een streepje. Ik voel me toch een stuk beter. Al blijft het een raadsel waar die 7 plastic buisjes gebleven zijn.
